معنی از مورخین

در فارسی از مورخین تازی (تک: مورخ) کارنامه نویسان باسیرگان (اسم) جمع مورخ در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات نکنند) : } چنانچه تفصیل این حالات در کتب متعدده مرقوم قلم مورخین بلاغت آیین گردیده. { (فصلی از جامع مفیدی مقتبس از رساله صنع الله نعمت اللهی. مجموعه در شرح احوال شاه نعمت الله چاپ اوبن 215)

بیهقی

بیهقی

از مورخین معروف

خسرو معتضد

اسوالد شپنگر

ذوالقرنین

عطاملک جوینی

عطاملک جوینی

(مُ وَ رِّ) [ع.] (اِفا.) تاریخ نویس. ج. مورخین.

ارشگونی. [اَ] (اِخ) اشکانیان بقول مورخین ارمنی. (ایران باستان ص 2607).

خارس. [رِ] (اِخ) یکی از مورخین بوده است. رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1649 شود.

ادریس. [اِ] (اِخ) بتلیسی یا بدلیسی. از امرای کرد و مورخین. رجوع به ادریس بن حسام بدلیسی شود.

اسکوس. [اُ] (اِخ) اسکوسها از اقوام اولیه ٔ ایطالیا بوده اند که برخی از مورخین آنها را از نژاد قدیم یونانی شمارند.

طبری از بزرگترین مورخین اسلامی استاو در ۲۲۴ هـق در آمل زاده...

914